Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie!

(Mt 10:8)

      Bóg uzdrowił Was, wskazał właściwą drogę, zamienil Wasze życie i napełnił Milością.
Otrzymaliście wiele łask i darów od Boga, który był dla Was cierpliwy przez tyle lat i zawsze na Was czekał. A My? Czy jesteśmy cierpliwi? Czy podziękowaliśmy Bogu za to wszystko? Darmo otrzymaliśmy tyle łask, darmo dajmy świadectwo innym. Niech uwierzą, że to Jezus jest Najlepszym Lekarzem, że tylko On może czynić cuda w Nas. On uzdrowił dziesięciu trędowatych, a tylko jeden przyszedł podziękować.

Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami. Na ich widok rzekł do nich: Idźcie, pokażcie się kapłanom. A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec. Do niego zaś rzekł: Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła.

(Łk 17:12-19)

Dajmy świadectwo, że Jezus Żyje, jest Żywy, że działa w naszych sercach wielkie dzieła, ze Jego Moc, Jego Potęga jest Wielka, a plan na nasze życie najpiękniejszy na Świecie.

I oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: Ufaj, synu! Odpuszczają ci się twoje grzechy. Na to pomyśleli sobie niektórzy z uczonych w Piśmie: On bluźni. A Jezus, znając ich myśli, rzekł: Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach? Cóż bowiem jest łatwiej powiedzieć: Odpuszczają ci się twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań i chodź! Otóż żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów – rzekł do paralityka: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu! On wstał i poszedł do domu. A tłumy ogarnął lęk na ten widok, i wielbiły Boga, który takiej mocy udzielił ludziom.

(Mt 9:2-8)

On może wszystko i On zaprasza Nas do stołu, abyśmy z Nim wieczerzali.

Ja wszystkich, których kocham, karcę i ćwiczę. Bądź więc gorliwy i nawróć się! Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną. Zwycięzcy dam zasiąść ze Mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem z mym Ojcem na Jego tronie.

(Ap 3:19-21)

On Nas zawsze Kocha i zsyła deszcz i słońce na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.

Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski.

(Mt 5:43-48)

On nikogo nie dyskryminuje. On przebacza grzechy i jeśli się nawrócimy, nie pamięta złego.

Nawróćcie się do Mnie, by się zbawić, wszystkie krańce świata, bo Ja jestem Bogiem, i nikt inny!

(Iz 45:22)

Daje nam zaś świadectwo Duch Święty, skoro powiedział: Takie jest przymierze, które zawrę z nimi w owych dniach, mówi Pan: dając prawa moje w ich serca, także w umyśle ich wypiszę je. A grzechów ich oraz ich nieprawości więcej już wspominać nie będę. Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam już więcej nie zachodzi potrzeba ofiary za grzechy. Mamy więc, bracia, pewność, iż wejdziemy do Miejsca Świętego przez krew Jezusa.

(Hbr 10:15-19)

Dajmy świadectwo prawdzie, dajmy świadectwo Miłości, dzielmy się z innymi Miłością, dobrocią i radością. Uwielbiajmy Pana Boga Naszego Stwórcę. Amen.

Uwielbiam Boga mego, a dusza moja – Króla Niebios, i będzie się radować z majestatu Jego. Niech wszyscy wołają i wysławiają Go w Jerozolimie; Jerozolimo – miasto święte! On ześle karę za czyny twych synów i znowu zmiłuje się nad synami sprawiedliwych. Wysławiaj Pana godnie i chwal Króla wieków, aby znów odbudował twój namiot z radością. Oby rozradował w tobie pojmanych i umiłował w tobie wszystkich nieszczęśliwych we wszystkich pokoleniach na wieki.

(Tb 13:9-12)

(za zgodą Wspólnoty Genezaret 21.37″)

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *